Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Hermannplatz 7

Montags um 8.
Στο mitte.
Ο καιρός συννεφιασμένος- όπως πάντα- και το κρύο όχι βαρύ. Οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ μόλις σχόλασαν, το μεροκάματο βγήκε για σήμερα -και τι μεροκάματο! (κάντε: 400€ το μήνα/ 20 μέρες/ 8 ώρες =) 2,25€ την ώρα περίπου...nο commentt! Και ας αφήσουμε για λίγο την ανάλυση των παραγωγικών σχέσεων κεφαλαίου εργασίας- θα αφιερώσω και λίγες γραμμές γι' αυτές φυσικά, αργότερα- ας δούμε το αξιοθαύμαστο μέσα από το πρίσμα της ψυχολογικής:
ΘΑ περίμενε ένας Ελληνάρας που λόγω κουλτούρας και ψυχοσύνθεσης, αλλά και μιας δυνατότητας αντίστασης που του ΄χει καλλιεργήσει -αλήθεια είναι η αριστερά, σε μεγάλο βαθμό, κάποια έκρηξη- κάτι τέτοιο: Θα τελειώσει αυτή η σκατοδουλειά, θα χτυπήσει το καμπανάκι. Τι θα κανες εσύ Ελληνάρα μου; -Θα ανάβες ένα τσιγάρο, θα βριζες και θα τράβαγες για καμιά μπύρα και θα ΄΄τρωγες το μισό μεροκάματο, γιατί "δε γαμιέται, το δούλεψες". Και να σου πω κάτι καλά θα ΄κανες. Αλλιώς θα πας σπίτι,γιατί το ίδιο μανίκι αύριο, θα βρίσεις μια επαγγελματική γκρούπα ή καλύτερα, το κουτί που την προβάλλει, γιατί λέει πάλι το πούλησε το ματς... και θα στην πούνε αύριο οι συνάδερφοι απ΄τη δουλειά, που υποστηρίζουν την άλλη γκρούπα, γιατί -άκου λέει- ξέρουν τον ξάδερφο του κολλητού του μπατζανάκη, που πήρε τη δεύτερη  αδερφή της γκόμενας του δεξί μπακ... και είναι καλό παιδί λέει... και είναι μαλακία τώρα να στην λένε(...). Μετά θα δείρεις τη γυναίκα σου, γιατί το κωλόφαγο το ΄φερε κρύο, αφού το τρως στο ημίχρονο (...και θα της έπεφτε ο κώλος της πουτάνας να το ξαναζέστανε). Θα πεις στο γιο σου πόσο σκατά είναι η ζωή και τι θυσίες κάνεις να το μεγαλώσεις και να προσέχει το μαλακισμένο μη γίνει πρεζάκιας και πούστης.Μετά ύπνο.
Κάτι απ΄τα δύο τέλος πάντων.
 Όμως, ο υπάλληλος του lidl στο Schonefeld, θα πει στους συναδέρφους του και τον ελεγκτή "good Nacht", θα πάρει το μετρό θα κατέβει στη 12η στάση, στην platz θα περπατήσει λίγο και θα πάει σπίτι του, να ξεκουραστεί, χωρίς καταχρήσεις.Κάποιοι θα πουν καλά κάνει και θα το παινέψουν, γιατί αυτοί: "δουλεύουν δεν κάθονται", "είναι πειθαρχημένοι", "δεν κοροϊδεύουν. Ή θα πουν:"Ε, είναι τέτοιος ο καιρός και πού να σταθείς, να σεργιανίσεις;", "Ε, και εδώ όταν χαλάει ο καιρός, ψυχοπλακώνεσαι, εκεί φαντάσου, δε βλέπουν ήλιο!". Και τα βλέπεις αυτά από ένα παράθυρο, σου πέφτει γιατί αναγκάζεσαι και συ να μείνεις μέσα και λες ζώα, ανώμαλοι, ρομπότ και βλογάς τα γένια σου (γαμάτε τύπε, εσύ..).
Να σου πω κάτι; Για το "ανώμαλοι", δεν ξέρω. Για το "ζώα", φτυς τ΄αρχίδια σου. Για το "ρομπότ", ναι! Αλλά, δεν είναι, τους κάνουνε. Τους έκανε ένα κεφάλαιο. Αφού διέλυσε κάθε αντίσταση, δηλαδή το πρωτόγονο αυτό εργαλείο, της οργάνωσης τους, δηλαδή την κουβέντα με το γείτονα για το ψάρεμα(...θα το εξηγήσω σε άλλη ανάρτηση...) πιο ειδικά, ή πες στο πιο απλά τη δύναμη να λένε ΟΧΙ στον αποπάνω, τον τσιμπάνε και του λένε ΠΑΡΕ... το γερμανικό κεφάλαιο έχει να δώσει, αλλά... δε θα με αμφισβητείς, δε θα μιλάς, δε θα σκέφτεσαι, δε θα ξενυχτάς, δε θα γαμάς, δε θα ζητάς... ή το ποίημα ή στο δρόμο, ουστ!gegen!
Έτσι που λες....
Γι΄αυτό μάγκα - στρουμφ εσύ που ακούς, ασ΄τα αυτά. Εκεί δεν έχει ανάλα και παρλαπίπες, γιατί δεν ακούνε, τους τα κλεισαν τ΄αυτιά. Δες τι θέλουν να κάνουν και σε μας, είμαστε και σε ζώνη ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.Και μπορεί τώρα να γουστάρεις να μιλάς για έναν άλλο κόσμο, πωωωω! αλλά σε λίγο, νίκη θα ΄ναι να παίρνει τα χάπια απ΄τα χέρια του παιδιού, το όπλο απ΄τα χέρια ου οικοδόμου, να κόβει το σχοινί του πεθαμένου... το τελευταίο όχι. Μη χάσουμε την παρτίδα.
Auf Wiedersfehen!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου